maandag 14 oktober 2013

Reset of mind!

Komt het u bekend voor?

Directeur zijn van een bedrijf, waarin vrije ondernemers werkzaam zijn die productiebepalend zijn……
Directeur zijn van een bedrijf, en geen idee hebben van de kostprijzen van de geleverde diensten……..
Directeur zijn van een bedrijf, dat diensten levert aan consumenten, maar hen geen rekening stuurt………

Consument zijn van een bedrijf, waarvan je niet als consument wordt gezien………
Consument zijn van een bedrijf, en geen rekening krijgt en dus ook geen zicht op (in rekening gebrachte) kosten …….
Consument zijn van een bedrijf, waar je 8 maal terug moeten komen voor diensten die ook op 1 dag geleverd hadden kunnen worden……..

Professional zijn in een bedrijf, waar je vrij ondernemer bent en per ingreep/dienst wordt betaald……
Professional zijn in een bedrijf, waar jij vrij ondernemer bent, maar de rest van het personeel in loondienst is…………….
Professional zijn in een bedrijf, en de beste diensten wil leveren aan consumenten die dat nodig hebben, maar niet meer mogen leveren dan van te voren is afgesproken……….

Een overheid, die strikte wetten regels hanteert, maar zelf maar 9% van totaal betaalt………
Een overheid, die een bezuinigingsopdracht heeft in een markt van particulieren bedrijven……..
Een overheid, die verantwoordelijk is voor verspilling en fraude ……………………..

Een verzekeraar, die de rekening betaalt die de consument nooit heeft gezien………..
Een verzekeraar, die moet inkopen, maar weinig weet over/invloed heeft op wat hij inkoopt…………
Een verzekeraar die over veel declaratiedata beschikt en daarmee de aanbieders een spiegel kunnen gaan voorhouden ……………..

Mensen die al jaren werkzaam zijn in de zorg verwonderen zich niet meer over deze bijzondere kenmerken van de wijze waarop onze gezondheidszorg werkt. Je raakt geconditioneerd, zit midden in deze dagelijkse processen en gaat ze als vanzelfsprekend en normaal beschouwen. Raak je in gesprek over de zorg met bijvoorbeeld een bedrijfseconoom, dan zal je volop verwonderende en vragende blikken krijgen. Je bent het snel met elkaar eens over de wijze waarop je de zorg graag zelf verleend zou willen hebben, en dat we liever willen werken aan een betere gezondheid en leefbaarheid, in plaats van blijven denken vanuit ziekte en zorg. Maar waarom gebeurt dat dan al niet en is het slechts nog een toekomstvisie op zorg?

Vanuit de inhoud van zorg/gezondheid geredeneerd ben ik er van overtuigd dat we met betrokkenen er uitkomen wat de beste zorg/gezondheid is. Maar bij het realiseren van deze beste zorg/gezondheid lopen we aan tegen ingeslepen gedragingen, machtsbalansen, eigen belangen en natuurlijk  bijzonderheden van de zorgmarkt, zoals hierboven weergegeven. Om echte (zorg)vernieuwing te realiseren moeten we uit de huidige context (gebaande paden) en comfortzone komen en echt ‘out of de box’ kunnen denken. Daar is zeker ook lef voor nodig, want dat zal betekenen dat je nieuwe wegen gaat bewandelen vol onzekerheden.
Zoals de CEO van Coca Cola jaren geleden zei: “ If you think that you can run an organisation in the next 10 years as you've run it in the past 10 years you're out of your mind."

Met de stip op de horizon die we dan met elkaar bepalen, nemen we vanaf nu stappen om dat te realiseren. Natuurlijk maak je dan met elkaar van de te voren win-win afspraken. Er is tenslotte voor een ieder voldoende zorg te leveren de komende jaren. En die zorg is dan beter op elkaar afgestemd, en wordt door de juiste persoon op de juiste plek op het juiste tijdstip geboden. En er wordt natuurlijk geredeneerd en gedacht vanuit de positie van de patiënt/consument.
De kunst is niet om de toekomst te voorspellen, maar  erop voorbereid zijn en helpen de toekomst vorm te geven. Denk niet in onmogelijkheden, maar in mogelijkheden. Met bundeling van krachten, daadkracht en lef kunnen we met elkaar die toekomstvisie werkelijkheid laten worden, stapje voor stapje voor stapje.

“The point is not to predict the future but to prepare for it and to shape it”(R. Smit).

4 opmerkingen:

  1. Ha Yvonne, ben het voor 95% met je eens - alleen ben ik minder overtuigd van de noodzaak om allerlei dingen centraal af te stemmen, samenwerking te organiseren, krachten te bundelen. Een reden voor de huidige (relatieve) inertie, is juist het feit dat iedereen over alles een mening heeft, wil meepraten. Als we het nou eens kleiner maken, dan kan het misschien wel sneller gaan dan met een "gezamenlijk afgestemde toekomstvisie". En wat mij betreft hebben burgers/cliënten/patiënten daarbij het meest recht van spreken om met hun voeten te stemmen. Zul je eens zien hoe snel die nieuwe wegen als vanzelf ontstaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Piet, Dank voor je aanvullende opmerkingen. Ik ben het geheel met je eens. Ik bedoel met het afstemmen e.d. inderdaad ook op lokaal niveau. Het zou daarbij mooi zijn als de lokale initiatieven ook van elkaar zouden kunnen leren. Ik zou het bijvoorbeeld leuk vinden om bij verschillende initiatieven betrokken zijn en mee te denken, om zo te proberen van elkaars valkuilen en succes te leren.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi yvonne. Jouw visie kan zo toegepast wordn op het onderwijs. Daar staan we ook aan de vooravond van het inslaan van de minst bewandelde wegen.

    BeantwoordenVerwijderen